XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Binbitartean guk, militarren makilkada menpean gerebatitaratuz, nortasun azia mardultzen ari diagu; are ta tenkorrago, are ta kijoteago, dezteratzen ari gaituk.
Oraindik
Geroak esango
Berebaitari fedea galdu zioneantxe galdu uan Don Kijote, galdu ta il.
Eztezagula ba galdu gerebaita aberatsari zor diogun fede ta itxaropena.
Eutsi, il edo bizi!.
Erokeri bat dala gure Bizi Naia, amets bat dala! amets bat!.
Ta zer? zer da bizitza bera, bere izkutapen eta edertasun osoan, amets bat baizik?.
Amets bat, bai jaunak, iduri bat, itzal bat, gure Calderón-ek ain galaiki neurtiztu ta antzerkitu zigunez
Utzi, utzi, Aitorren belaunekuoi amaigabea amestu dezagun!.
Ez aztu, anaiok, nire arako gogakun ura, nirea aña zuena baituzute, Euskal Miñaren filosofi muña baitiagu:
Ta beste ura:
Ta batezere, zuen eta nire (gure!) Ekintza osoaren zuntoi oñarri ura, uraxe:
Esan nai da (eta barka katolikuok): fedea, amesten dugun Aberri aundiaren ama.
28. EUSKAL MIÑA, ZUREA ABENDATSEK: - Zure babesera, Unamuno, bestelako seguru arkitzen gaituzu orain.Gizadi zabalaren aurrerako gure larrimiñaren Albistari zaitugunez, eraman errezago zaigu beñola, zure abogadutzari esker, gure bakartea;(...).